Pierwsza wzmianka o miejsowości pochodzi z 1398 r. W kronikach i dokumentach wieś występowała pod nazwami: 1398 Stabe, 1438 Steben, Steeben, Stob, Stabon, 1570 Staw. W średniowieczu wchodziła w skład komturstwa, a następnie prokuratorstwa papowskiego. W latach 1398-1406 znajdował się tam folwark zakonny. Od 1505 r. wieś stała się własnością biskupów chełmińskich. Dnia 11.02.1750 r. bp Stanisław Leski przypisał wieś i młyn w Stawie do areału katedry chełmżyńskiej. Po 1772 r. wieś stała się własnością rządu pruskiego. Pierwszy imienny spis mieszkańców Stawu z 1773 r. wykazał 83 osoby. Byli wśród nich m.in.: Jan Lipieński, Stanisław Łaski, Wojtek Grosiewski, robotnicy folwarczni: Mateusz i Wojtek Meller. Późniejsi właściciele to: do 1832 Thoma Cyrankowski, od 1832 Magdalena Mroczykonkowska, 1859 Kazimierz i Rozalia Meller, 1895-1909 Franc i Julianna Sarneccy, 1913-1919 Meller, 1919-1930 Cieszkowscy, 1930-1935 Franciszek Sarnecki a po nim dzierżawca z Chełmży J. Kotlewski. Znajduj±cy się we wsi pałac pochodzi z przełomu XIX/XX w.